Stefan Szyller (1857-1933)
Architekt i konserwator zabytków. Wykształcenie zdobywał w Petersburgu.
Był zwolennikiem form historycznych - nawiązywał
w swej twórczości do
polskiego renesansu i baroku. Jest autorem około stu kamienic, głównie w
Warszawie, oraz licznych kościołów. Oprócz działalności w Warszawie znany
jest także z przebudowy katedry w Płocku. Jest laureatem ustanowionej
w 1927 roku Nagrody Artystycznej Miasta Warszawy.
Możemy zaliczyć Stefana Szyllera wraz z Józefem
Piusem Dziekońskim do
nowej generacji architektów. Rozpoczęli działalność z końcem lat
siedemdziesiątych i zdecydowanie odgrywali ważną rolę w architekturze
Warszawy na przełomie stuleci. Stefan Szyller należał do najpłodniejszych
twórców tamtego czasu. Celował głównie w formach
klasyczno-renesansowych ineogotyckich,będąc w latach dziewięćsetnych
gorącym orędownikiem stylu narodowego. Propagował on głównie renesans,
wprowadzając w kosmopolityczne formy niektórych swoich dzieł polskie
krużganki i attyki. Polskiej architekturze narodowej poświęcił też kilka
prac
teoretycznych. Efektem tej pracy są mieędzy innymi: opublikowana w 1916
roku książka „Czy mamy polską architekturę”,
oraz "Tradycja budownictwa ludowego w architekturze polskiej"
wydana
w 1917 roku."
Najważniejsze dzieła:
Biblioteka
Uniwersytecka 
Brama Uniwersytetu Warszawskiego
Dawne schronisko dla nieuleczalnie
chorych
Dom Akcji Katolickiej „Roma”
Gmach Fizyki Politechniki Warszawskiej
Gmach Główny Politechniki Warszawskiej
Gmach Kasy Pożyczkowej Przemysłowców
Gmach Towarzystwa Zachęty Sztuk
Pięknych
Kamienica
(Aleja Armii Wojska Polskiego)
Kamienica (Krakowskie
Przedmieście)
Kamienica (Nowowiejska)
Kamienica (Aleje Ujazdowskie)
Kamienica (róg
ulic Trębackiej i Wierzbowej)
Kościół parafialny Nawiedzenia
NMP
Kościół parafialny Zbawiciela
Kościół Zmartwychwstania
Pańskiego
Mauzoleum rodziny Kisiel-Kiślańskich
Palais de Glace
Rzeżba Chrystus dzwigający Krzyż
(cokół)
Wiadukt im. dr Stanisława Markiewicza
Wiadukt mostu im. ks.
Józefa Poniatowskiego
